Vergaderen is een sleur geworden. Langzaam maar zeker zie je collega’s rondom jou vervagen of afhaken. Iedereen is het wekelijkse variarondje moe gehoord. Wat gezegd moet worden, wordt beleefd gefluisterd of verzwegen … alles om de teamvrede te bewaren. Een teamdag geeft een onverwachte boost, maar deze blijkt toch niet krachtig genoeg om het patroon te doorbreken.
Jezelf en mekaar aanmoedigen … dat blijven jullie proberen. Maar om eerlijk te zijn: jullie steken er meer in dan jullie eruit halen.
Jullie zijn op een punt gekomen dat jullie (en je leidinggevende) stilaan moe worden van deze klaagzang en jullie enkel een duwtje in de rug nodig hebben.
Tijd om foert te zeggen … want de emmer van de uitvluchten zit vol!